Mooie Leugens - Lisa Unger

Huppelmuisje leest nu ...

Mooie Leugens , Lisa Unger

Was Ridley Jones maar tien minuten later opgestaan. Of had ze maar de metro genomen en niet op een taxi gewacht. Dan was ze misschien niet betrokken geraakt bij de uitzonderlijke gebeurtenis die alles veranderde wat zij over haar leven dacht te weten. Dan zou ze nog de bevoorrechte dochter van liefhebbende ouders zijn geweest. Haar leven zou nog altijd volmaakt hebben geleken met slechts enkele haarscheurtjes in het anderszins zo perfecte geheel. Maar het liep allemaal anders... Wanneer Ridley een mysterieus pakje ontvangt met daarin een foto en een briefje met daarop de vraag 'Ben jij mijn dochter?', blijkt dat haar hele wereld mogelijk niet meer is dan een illusie. Ridley wordt plots gedwongen alles wat zij over zichzelf en haar familie weet in twijfel te trekken. Ze betreedt een duistere wereld waarvan zij het bestaan nooit had vermoed. Een wereld waar iedereen in haar leven een vreemde lijkt. Ridley heeft geen idee wie zij kan vertrouwen en wie iets te verbergen heeft. Zelfs, of juist vooral, haar nieuwe geliefde, Jake, lijkt geheimen te hebben.

Happy Halloween !

Lekker Griezelen ...

De Reünie - Simone Van Der Vlugt

Gisteravond heb ik De Reünie van Simone Van Der Vlugt uitgelezen, een boek waaraan ik echt plezier heb beleefd. Uren en uren heb ik doorgelezen .. om toch maar te weten te komen wat er met Isabel was gebeurt. Voor lezers die er van houden om de clue pas op de allerlaatste bladzijden te ontdekken. Gelukkig heeft ons Simon nog een heleboel boeken geschreven na dit debuut .. op naar meer !

Nog zo lang eer het Boekenfestijn in Flanders Expo, Gent doorgaat

* ongeduldig *

8,5 / 10

Huppelmuisje leest ...

De Reunië

Simone Van Der Vlugt

Nu de herfstvakantie aangebroken is heb ik heerlijk tijd om veel te lezen, een lage bezettingsgraad op het werk biedt ons de kans om wat overuren op te nemen. Eerst de huishoudelijke taken en daarna neerploffen met mijn boek .. I just love it ! Deze keer heb ik een boek van een Nederlandse schrijfster uitgekozen, haar debuut De Reunië kreeg zeer goede recensies dus ik ben benieuwd wat daarvan waar is.

De achterflap:

Een intrigerende psychologische thriller over een jonge vrouw op zoek naar haar verleden en identiteit. Sabine staat op het punt weer aan het werk te gaan na een jaar thuis te hebben gezeten met een burnout. Ze is 24 jaar oud en werkt als secretaresse bij een hoofdkantoor van een bank in Amsterdam. Ze ziet er tegenop om weer te beginnen en is nog steeds niet achter de precieze oorzaak van haar depressie. De aankondiging van een reünie van haar oude middelbare school zet haar leven plotseling weer op zijn kop. Het rakelt een belangrijke gebeurtenis uit Sabine haar jeugd op: de verdwijning van haar klasgenoot Isabel. Ooit waren zij hartsvriendinnen, maar eenmaal op de middelbare school komt er een einde aan die vriendschap. Toch voelt Sabine zich enorm schuldig. Ze heeft Isabel alleen naar huis laten fietsen op de dag dat ze verdween, misschien zou er niets gebeurd zijn als Sabine destijds met Isabel was meegefietst... Nu, tien jaar later, is er nog steeds dat knagende schuldgevoel en komen er steeds meer flarden van herinneringen aan die tijd naar boven. Sabine heeft het vermoeden dat ze zelf meer moet weten over wat er destijds gebeurde, maar dat ze het heel ver weg heeft gestopt. Ze begint te wroeten in het verleden en komt steeds dichterbij het ware verhaal van Isabels' verdwijning.

Alarmfase Rood - Tess Gerritsen

Alarmfase Rood

Tess Gerritsen

Emma Watson, een briljante arts, is klaar voor de missie van haar leven: onderzoek doen naar levende wezens in de ruimte. Haar man Jack McCallum, van wie Emma op het punt staat te scheiden, moet vanwege een lichamelijke klacht verbitterd toezien hoe Emma zich zonder hem opmaakt voor de expeditie. Zodra Emma en de vijf bemanningsleden het ruimtestation bereiken, gaat er direct van alles mis. Een eencellig organisme vermenigvuldigt zich in een alarmerend tempo en infecteert de bemanning met een onbekend virus. Emma, de arts aan boord, probeert verwoed de astronauten van de dood te redden, maar niets helpt: de een na de ander sterft onder haar handen. Op aarde probeert Jack de NASA ervan te overtuigen Emma terug te halen uit de ruimte. Maar de NASA wil het platform met de levensbedreigende organismen niet laten terugkeren en dus zweven de overgebleven doodzieke bemanningsleden in het heelal, wachtend op de redding die maar niet komt.

Tess'ke .. Je blijft maar bewijzen dat je kan schrijven

Bert leest ...

Raymond E. Feist - Zilverdoorn

Het vervolg op Magieër

Een jaar nadat de oorlog met de Tsurani is afgelopen, wordt prinses Anita op de dag van haar huwelijk met prins Arutha in Krondor getroffen door een giftige pijl. Om zijn geliefde te redden, besluit de ontredderde Arutha op zoek te gaan naar het geheimzinnige kruid dat zilverdoorn heet en dat alleen groeit in de nabijheid van het Zwarte Meer, in het land dat voor elfen en Machtswevers verboden is.

Boekenworm - koppel

Omdat hij ook deel uitmaakt van dit blogje mogen zijn boeken hier ook niet ontbreken .. ja ja we zijn een boekenworm-koppel, dat vind je niet meer veel in de 21ste eeuw eh' . We hebben elk ons eigen genre en lezen nooit elkaars boeken maar ik wil toch enige moeite doen om zijn fantasy boeken hier ook te vermelden. Die trollen, dwergen en onbestaande werelden zijn niet zo aan mij besteed , net zoals het thrillergenre hem niets zegt.

Tegenpolen trekken elkaar aan .. zeggen ze

De Deur Naar December - Dean Koontz

De Deur Naar December - Dean Koontz

Melanie werd ontvoerd toen ze nog maar drie was. Op haar negende werd ze teruggevonden, zwervend door de straten van LA, met nietsziende ogen. Wat is er met haar gebeurd in die verloren jaren... en wat is het verschrikkelijke geheim dat ze verzwijgt? Haar moeder en de politie proberen het getraumatiseerde kind aan de praat te krijgen, want men vermoedt een verband met een recente bloederige moordpartij. Tegelijkertijd willen ze Melanie beschermen tegen de gruwelen die haar jonge leven zijn binnengedrongen. Maar eerst moeten ze zichzelf beschermen... tegen het kwaad achter de deur naar december.

Spanning alom dus .. heerlijk " thriller-en " op zondagmiddag

Zonder Een Woord - Linwood Barclay

Uitgelezen

Zonder Een Woord - Linwood Barclay

Middelbare scholiere Cynthia Archer wordt op een ochtend wakker en ontdekt dat haar vader, moeder en broertje weg zijn. Er ligt geen briefje, er wordt niet gebeld. Er wordt gewoon nooit meer iets van hen vernomen. Vijfentwintig jaar later weet Cynthia, inmiddels getrouwd en moeder van een dochtertje, nog steeds niet wat er is gebeurd. Als ze te gast is bij een Spoorloos-achtig televisieprogramma komt alles in een stroomversnelling.

Een topper van formaat, absoluut het beste boek dat ik gelezen heb in 2008. Ik raad het iedereen aan want je gaat letterlijk op het puntje van je stoel zitten. Het slorpt al je vrije tijd op en je nachtrust heeft er onder te lijden ... Ik heb er enorm van genoten en hoop dat de auteur nog zo'n knaller heeft klaarliggen.

10/10

Mémé ...

Een dag die ik liever had willen overslaan, inslapen op 2 oktober en wakker op 4 oktober had een ideale manier geweest. Maar toch hebben we deze dag moeten doorspartelen, werken zonder je hoofd er bij te hebben en hopen dat het snel avond is. Deze dag, precies een jaar geleden zag er nog stukken slechter uit dan het vandaag is. Omstreeks dit uur wisten we al dat ze vandaag euthanasie wilde plegen, dat de oncoloog vanavond (en een 2de arts als getuige) de definitieve injecties ging toedienen. We waren niet van haar zijde weg te slaan en ze ergerde zich er aan, ze lachtte met ons .. waarom stonden wij daar te huilen en te beven van de emoties, vroeg ze ons ?! Dat was toch voor niets nodig, blijven glimlachen tot op het allerlaatste moment, zo was ze .. en dat wilde ze van ons ook. Maar daarin faalden we stuk voor stuk, de tranen liepen over onze gezichten, de zakdoeken in de hand en een ijzingwekkende stilte in de ziekenhuiskamer. Niemand wist wat te zeggen, het gesnotter en onze bange gezichten zeiden genoeg. We wilden allemaal nog ons momentje met haar alleen en namen elk op onze eigen manier afscheid. De laatste woorden die ik met haar heb gesproken waren ' we hebben ons geamusseerd hé samen ' ... en dan vroeg ze ook nog als ze uitgenodigd was op mijn huwelijk. Ik gaf haar een dikke kus op haar filterdunne haar en zei dat ik haar onwijs veel ging missen, ze knikte en lachte me liefjes toe. Ik heb mijn mémé zien sterven en ik heb haar nadien nog een kus op het voorhoofd gegeven. Ik heb haar naar het ziekenhuis gebracht op dag 1 toen we de eerste signalen opmerkten en ik heb de allerlaatste minuut van haar ziekte meegemaakt. Ik was er altijd voor haar zoals zij er altijd voor mij is geweest. Zij heeft me opgevoed en ik heb er 22 jaar lang elke dag geweest, ik heb er talloze keren geslapen en ik heb er miljoenen keren gegeten. Ze had me lief zoals geen ander en ik was haar kleine meid ... ze was mijn 2de moeder en ze heeft me alles geleerd wat er te leren valt. Ik hou onbeschrijfelijk veel van haar en ik mis haar elke dag. Maar na een jaar begin ik toch te beseffen dat ze een moedige en juiste beslissing heeft genomen. We konden haar niet meer naar huis laten gaan, dus koos ze de weg naar de wolken.

Leukemie, een monster in je bloed

Mémé Josette Mol (links op de foto)

27 juni 1933 - 3 oktober 2007

een opvoedster zoals ik tracht te worden