30 september 2009

Preston & Child - Virus


Uitgelezen:
thriller
Preston & Child - Virus

Achterflap:

In de afgelegen woestijn van New Mexico doet een groep briljante genetici in het diepste geheim experimenten met het meest voorkomende virus ter wereld: het griepvirus. Het farmaceutische concern GeneDyne denkt enorme winsten te behalen met een middel om griep te voorkomen. De remedie: het manipuleren van het menselijke DNA. Guy Carson, een jonge, ambitieuze wetenschapper ontdekt echter dat genetische manipulatie niet zonder risico's is: de kans is groot dat het griepvirus verandert in een killervirus. Verbeten probeert Carson zijn collega's te overtuigen dat ze verkeerd bezig zijn. Slechts een paar willen luisteren.

Het is weer eens iets anders, een boek van Preston & Child zonder de vaste hoofdwaarde FBI -agent Pendergast. Ik heb al enkele P & C boeken verslonden maar nog nooit een van hun losstaande boeken, eenmaal ik gewoon was aan de afwezigheid van Pendergast begon het boek mij toch wel te boeien. Tegen een wetenschappelijke, bedreigende achtergrond krijg je als lezer véél meer mee dan enkel de chemie, microbiologie en genetica. Je waant je ten midden van een les wetenschap op de middelbare school maar in die mate dat je er nog net doorheen komt. Terwijl er een constante dreiging voor de mensheid ontstaat gaat het er bij héél veel topmensen nog steeds héél relaxt aan toe, zolang hun aandelen blijven stijgen en de genetische manipulatie geld in het laatje brengt is er geen vuiltje aan de lucht. Erg verontrustend terwijl je leest dat ondertussen alle proefpersonen krankzinnig aan het worden zijn. De humor en de uitgediepte samenwerkingverbanden tussen de hoofdpersonages worden door P & C telkens met véél puurheid beschreven. Hoe gek en vergezocht hun thema's ook zijn, het blijft allemaal net echt ... Enkel Levine's bezoekje aan cyberspace leek mij der net iets over.


8/10


23 september 2009

P.J. Tracy - Engelenmoord


Uitgelezen:
thriller
P.J. Tracy - Engelenmoord

Achterflap:

Grace McBride, stoer en altijd in het zwart gekleed en haar excentrieke vrienden Roadrunner, Annie, Mitch en Harley vormen het softwarebedrijfje Monkeewrench. Zij hebben een spel verzonnen waarbij achter de identiteit van een moordenaar moet zien te komen. Tot hun verbijstering blijkt iemand zich te laten inspireren door het spel: er zijn al twee dodelijke slachtoffers gevallen en nog achttien moordscenario's te gaan. De politie van Minneapolis probeert samen met een plattelandssheriff èn de bedenkers van het spel de dader te pakken. Al snel blijkt echter dat de leden van Monkeewrench een geheim met zich meedragen dat mogelijk ieder van hen fataal kan worden.

Eindelijk heb ik de factor 'humor' leren appreciëren in een boek, voor het eerst zat ik soms te gniffelen vanachter mijn boek in de zetel ... had ik zo'n feeling met de personages en leken hun soort grapjes, mijn soort grapjes te zijn. Dat moeder en dochter, die weliswaar mijlen van elkaar af wonen, dit wisten te creeëren beneemt mij gewoon de adem. Petje af voor originaliteit, humoristische dialogen en het thriller-gehalte. Ik las ergens dat je enkel een P.J. Tracy mag lezen als je ' s ochtends niet vroeg uit de veren moet .. wel gelijk hebben die recensenten.

9/10

18 september 2009

Tatiana De Rosnay - Haar Naam Was Sarah


Uitgelezen:
oorlogsroman
Tatiana De Rosnay - Haar Naam Was Sarah

Achterflap:

De tienjarige Sarah wordt in de nacht van 16 juli 1942 samen met haar ouders opgepakt en naar de Velodrome d'Hiver in Parijs gebracht, waar duizenden joden worden verzameld voor deportatie. Niemand heeft echter gezien dat Sarah haar kleine broertje Michel in een kast opsloot, net voordat de politie het appartement binnendrong. Ze heeft hem beloofd zo snel mogelijk terug te komen om hem te bevrijden, maar Sarah wordt met haar ouders op transport gesteld en steeds verder weggevoerd. Zestig jaar later krijgt Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste in Parijs, de opdracht een artikel te schrijven over deze razzia, een inktzwarte bladzijde in de Franse geschiedenis. Ze gaat op zoek in archieven en via het dossier van Sarah ontdekt ze een goed verborgen geheim van haar eigen schoonfamilie. Haar echtgenoot probeert haar ervan te weerhouden zich met deze geschiedenis te bemoeien, maar Julia besluit desondanks het spoor van Sarah te volgen.

Mooi .. zo mooi .. zo onwaarschijnlijk mooi !! Dit boek moet je lezen en dan gewoon eeuwig en altijd een mooi plekje in je boekenkast schenken. Het grijpt je bij je strot, het laat je nadenken, het bezorgt je gewoonweg kippenvel en je voelt je zo begaan me al die onschuldige slachtoffers. Een meesterwerkje !!

10/10

13 september 2009

Jo Nesbo - Dodelijk Patroon


Half uitgelezen:
thriller
Jo Nesbo - Dodelijk Patroon

Achterflap:

Een jonge vrouw wordt in haar flat in Oslo vermoord. Van haar linkerhand is een vinger afgesneden en achter haar ooglid zit een kleine, rode diamant in de vorm van een pentagram.Rechercheur Harry Hole wordt samen met zijn collega en rivaal Tom Waaler op de zaak gezet. Aanvankelijk wil Hole niets met het onderzoek van doen hebben, en zeker niets met Waaler, die hij verdenkt van moord en wapensmokkel. Veel keuze heeft hij echter niet, want hij staat op het punt ontslagen te worden. Bovendien blijft het niet bij dit ene slachtoffer. Een reeks van gelijksoortige moorden vormt een vijfpuntig patroon op de kaart van Oslo en brengt de stad in de greep van een seriemoordenaar, die elke vijfde dag een nieuw slachtoffer maakt. Vastbesloten de dader op te sporen en Tom Waaler als crimineel te ontmaskeren komt Hole onverwacht zelf tegenover de politie te staan. De moeilijke keuzes die hij moet maken bepalen zijn toekomst als rechercheur.

Normaal gezien hou ik van Scandinavische boeken, ze roepen een aparte sfeer op en de onuitspreekbare namen hebben mij nooit geërgerd. Maar "Dodelijk Patroon" kon mij niet in de kraag grijpen, een boek moet mij pakken in de eerste bladzijden/hoofdstukken. Doet het dat niet, dan is de kans zeer klein dat het alsnog lukt verder in het boek. En dit was er zo eentje, het was mij allemaal véél te langzaam en te chaotisch. De relaties tussen de verschillende personages (politierechercheurs) kwam teveel naar voren tegenover het verhaal en de gepleegde misdaden. Ik heb graag een evenwicht tussen de levens van de personages en hetgeen waar het verhaal eigenlijk om draait. En op dat vlak bleef ik wat op mijn honger zitten. Misschien gaf ik Nesbo geen kans of trok ik te vlug conclusies, maar als een boek mij geen plezier biedt tijdens het lezen dan hou ik liever op.

5/10

3 september 2009

Make Over !

Extreme make-over ... ook een blog mag van tijd tot tijd eens een nieuwe look krijgen. En vanaf heden gaan wij in het blauw door met bloggen. Ik hoop dat het jullie bevalt !
Alvast smakelijk lezen
Groetjes, Huppelmuisje