Jo Nesbo - Dodelijk Patroon

Half uitgelezen:

thriller

Jo Nesbo - Dodelijk Patroon

Achterflap:

Een jonge vrouw wordt in haar flat in Oslo vermoord. Van haar linkerhand is een vinger afgesneden en achter haar ooglid zit een kleine, rode diamant in de vorm van een pentagram.Rechercheur Harry Hole wordt samen met zijn collega en rivaal Tom Waaler op de zaak gezet. Aanvankelijk wil Hole niets met het onderzoek van doen hebben, en zeker niets met Waaler, die hij verdenkt van moord en wapensmokkel. Veel keuze heeft hij echter niet, want hij staat op het punt ontslagen te worden. Bovendien blijft het niet bij dit ene slachtoffer. Een reeks van gelijksoortige moorden vormt een vijfpuntig patroon op de kaart van Oslo en brengt de stad in de greep van een seriemoordenaar, die elke vijfde dag een nieuw slachtoffer maakt. Vastbesloten de dader op te sporen en Tom Waaler als crimineel te ontmaskeren komt Hole onverwacht zelf tegenover de politie te staan. De moeilijke keuzes die hij moet maken bepalen zijn toekomst als rechercheur.

Normaal gezien hou ik van Scandinavische boeken, ze roepen een aparte sfeer op en de onuitspreekbare namen hebben mij nooit geërgerd. Maar "Dodelijk Patroon" kon mij niet in de kraag grijpen, een boek moet mij pakken in de eerste bladzijden/hoofdstukken. Doet het dat niet, dan is de kans zeer klein dat het alsnog lukt verder in het boek. En dit was er zo eentje, het was mij allemaal véél te langzaam en te chaotisch. De relaties tussen de verschillende personages (politierechercheurs) kwam teveel naar voren tegenover het verhaal en de gepleegde misdaden. Ik heb graag een evenwicht tussen de levens van de personages en hetgeen waar het verhaal eigenlijk om draait. En op dat vlak bleef ik wat op mijn honger zitten. Misschien gaf ik Nesbo geen kans of trok ik te vlug conclusies, maar als een boek mij geen plezier biedt tijdens het lezen dan hou ik liever op.

5/10