Simon Beckett - Het Sanatorium

Uitgelezen:

thriller

Simon Beckett - Het Sanatorium

Achterflap:

De Britse arts David Hunter maakt een studiereis naar de beroemde Body farm in Knoxville (U.S.A.). Directeur Tom Lieberman, zijn oude vriend, vraagt hem mee te gaan naar een lijkschouwing in een berghut. De hitte daar is schier ondraaglijk. Een handjevol pathologen staat om een gefolterd lichaam in verregaande staat van ontbinding. Waarom zijn de tanden roze? David Hunter krijgt te maken met iemand die er een duivels genoegen aan beleeft te moorden en expres bizarre sporen achter te laten.

Bepaalde televisieprogramma's, films krijgen het label dat ze niet geschikt zijn voor gevoelige kijkers en minderjarigen. De boeken van S. Beckett zouden ook zo'n sticker opgeplakt mogen krijgen ha ! Je moet tegen een stootje kunnen en een fantasierijk denkvermogen maakt het er niet minder gruwelijk op. De maden spatten van de bladzijden, het bloed druipt, de beenderen steken overal uit en de doden vallen als vliegen. Ik heb weer zo genoten van al dit "lekkers" en voor ik het wist kwam de epiloog voorbij. Zonder besef van tijd te hebben raas je doorheen dit boek. Net zoals zijn voorgangers weer van een hoog thriller niveau, misschien wordt het hier en daar allemaal wat te makkelijk ontdekt en twijfel je aan de realiteit. Maar dat neemt niet weg dat je heerlijk zit te griezelen met dit boek op schoot. Ik hoop dat Beckett gauw weer aan het schrijven slaat en de NL vertaling niet lang op zich laat wachten want ik heb honger naar meer. Wat vooral zo bijzonder is aan dit boek, is dat je geen flauw benul hebt waar de titel op slaat tot op een van de allerlaatste bladzijden.

9/10