9 juni 2010

Alex Van Galen - Duivelssonate


Uitgelezen:
literaire thriller
Alex Van Galen - Duivelssonate

Achterflap:

De excentrieke pianist Notovich is een van de meest gevraagde musici ter wereld. Maar hij raakt zo bezeten van zijn muziek dat hij last krijgt van black-outs. Op een avond geeft hij in trance een concert terwijl hij onder het bloed zit. Een paar uur daarvoor blijkt zijn grote liefde Senna te zijn verdwenen. De politie verdenkt Notovich van moord, maar hij herinnert zich helemaal niets. In paniek vlucht hij naar Nederland en stort daar volledig in.Op een dag ziet hij een vrouw op straat lopen die sterk op Senna lijkt. Zij blijkt de geliefde te zijn van de geheimzinnige pianist Valdin, die Notovich uitdaagt tot een pianoduel. Valdin beweert een meesterpianist te zijn geworden dankzij de Duivelssonate: een mythische sonate die de duivel tijdens een droom aan Franz Liszt zou hebben voorgespeeld. Als Valdin zegt dat hij nieuwe bewijzen heeft over de verdwijning van Senna, besluit Notovich het duel aan te gaan. Hij wil erachter komen wat er precies met Senna is gebeurd, voordat de politie de kans krijgt hem weer op te pakken. Er brandt een strijd los tussen de twee pianisten waarbij er veel meer op het spel staat dan de muzikale eer…

Ik had als enorme muziekliefhebber nog nooit een boek gelezen met muziek als centraal thema maar dankzij 'Duivelssonate' kwam daar nu verandering in. Dit was voor mij erg vernieuwend, vooral omdat dit geen typische slachtoffer-moordenaar verhaal is zoals we ze gewoonlijk lezen. Neen, dit boek geeft weer hoe grote genieën der aarde de wereld onder hun voeten verliezen in hun poging om iets onvoorstelbaar moois te creeëren. En dat overkomt Notovich, die letterlijk de sterren van de hemel speelt op zijn piano. Als lezer hoor je de klassieke muziek van elke bladzijde glijden, hoor je zijn vingers over de zwart witte toetsen glijden en voel je zijn passie en bezetenheid. Hij verliest zichzelf in datgene waar hij het best in is, piano spelen en van zijn geliefde houden. Van Galen zet hier een even knappe prestatie neer net zoals zijn hoofdpersonage tijdens zijn optredens.


9/10

Geen opmerkingen: