2de sollicitatiegesprek

En het 2de telefoontje is een feit, ditmaal van Mevr. L. uit O. !! Ze belde me hiervoor uit mijn bed vanmorgen maar mijn ochtendhumeur verdween als sneeuw voor de zon. Ze heeft mijn CV ontvangen en wil een gesprek met mij hebben, maandag 2 juli om 16u. Het is een begeleidingstehuis bijzondere jeugdzorg, een VZW in huiselijke sfeer waar men met slechts 15 kinderen werkt. Ideaal ... en het voornaamste, het is niet christelijk ingesteld. Hopelijk praat ik hen daar allemaal onder tafel en krijg ik na afloop een aangenaam telefoontje.

Graduated

De mooiste dag van mijn leven, de dag waarop ik afgestudeerd ben 27 juni 2007. De dag waarop de schoolboeken zich voor altijd sluiten en de grote-mensen-wereld open gaat. Het departementshoofd die mijn naam afriep, het gaf me een overweldigend gevoel. Dat ik dit allemaal heb kunnen bereiken, het 3 jaren traject perfect heb afgelegd zonder ook maar 1 herexamen, fantastisch gewoon. Ik ben apetrots op mezelf , niemand had ooit gedacht dat ik dit ging kunnen bereiken. In het Atheneum hadden ze de hoop opgegeven, ikzelf had de hoop ook opgegeven .. maar het Vesalius gaf mij opnieuw moed, daar heb ik een droom in mijn hoofd gekregen en gisteren is die werkelijkheid geworden. Ik ben zoveel meer dan wat ik ooit had gedacht , ik ben gediplomeerde in de orthopedagogie. Ik ben afgestudeerd, ik heb een A1 diploma , ik zal geld verdienen en wat mij betreft kan mijn leven niet meer stuk. Ik heb alles wat mijn hartje verlangt, liefhebbende ouders die dit alles mogelijk hebben gemaakt en een slim lief'ke die mij door alles heen heeft geholpen. Drie mensen die er altijd zijn geweest, wanneer het goed en slecht ging, wanneer ik al huilend boven mijn boeken zat .. met een knuffel hielpen ze mij er weer bovenop. Ik ben jullie eeuwig dankbaar en in woorden kan ik niet uitdrukken wat jullie voor mij betekeken.

Miss Opvoedster A1

Laptop Stofzuigen

Als je het woord stofzuigen hoort dan denk je aan tapijten, de vloer, misschien zelfs de auto. Maar dan denk je helemaal niet aan je laptop, ik voortaan wel. Gisteren hebben we mijn laptop gestofzuigd en ik kan je dit enkel maar aanraden als je zo'n lappie hebt. Wat een stofboel dat er daar in kan kruipen zonder dat je het merkt. Hele plukken stof kwamen uit mijn ventilator ... de hitte nam af, ik voelde na weken eindelijk weer eens een laptop met normale lichaamstemperatuur. Ook maakt hij nu minder kabaal, geruisloos type zoals ze in de Aldi in hun folderke hadden gezet. En zijn kinderziekte is er uit, hij valt niet meer uit .. nee nee hij is gisteren zelfs alive geweest van 19u - 23u .. ik was trots op mijn lappie. En dit was niet voor niets, nee nee want de papa en zijn computervriend hebben hem wireless gemaakt. Nu zit ik hier dus zonder kabels te internetten waar ik maar wil.

wat een vrijheid !

To Be Or Not To Be

To be or not to be

professionele bachelor in de orthopedagogie

MORGEN !

She Said Yes, I Said No

Het was zover, deze namiddag ging mijn gsm af en ik zag het befaamde telefoonnummer op mijn scherm blinken. Ik had me al vast aan de leuning van de zetel want ik wilde toch voorbereid zijn op een harde ' neen ' maar Mevr. D. uit O. zei helemaal geen neen. Ze zei dat ik de meest geschikte kandidaat ben voor dergelijke functie in hun voorziening en dat ik op 1 juli aan het werk mocht. Mevr. D. klonk heel enthousiast en ik zag haar al zitten aan haar bureau, vol eigen trots dat ze toch weer iemand nieuws heeft gevonden. In elke andere voorziening ging ik hier volmondig oké op geantwoord hebben, ik ging uit mijn dak gegaan zijn .. maar nu niet. Ik kan mij niet voorstellen dat ik daar zou werken, ik zie het mezelf niet doen. Het ligt mij niet en ik wil mij niet anders voordoen dan wie ik ben, ik vind in God geloven belachelijk dus ik moet dan niet schijnheilig doen en in een sterk gelovige setting gaan werken. Mevr. D. begreep mijn beslissing en wenste me nog veel succes ... ik haar ook in het zoeken naar een nieuwe kandidaat.

Op naar iets anders

Karim Fossum - Kijk Niet Achterom

Velen weten het al, anderen zien het niet in mij maar toch is het wel degelijk zo. Ik ben een boekenworm en ik lees alles wat ook maar enige connectie heeft met Ortho, het liefst waargebeurde dramatische dingen. Ook een goede spannende thriller kan er wel in en op zeldzame basis een oerdegelijk romantisch verhaal. Eens een vrouw, altijd een vrouw ! Op dit blogje wil ik een beetje bijhouden wat ik de komende zomer zal verslinden. Hierbij stel ik mijn eerste uitgelezen boek voor sinds het einde van de examens. Kijk Niet Achterom van Karin Fossum, een Scandinavische misdaadroman. Een zesjarig meisje wordt vermist. Ze heeft zich laten overhalen om mee te rijden met een vreemde jongeman in een bestelwagen. Even later vindt de politie bij een bosmeertje het dode lichaam van de vijftienjarige Annie Holland. Ze werd toegedekt met een windjack, maar is daaronder volledig naakt. Annie was een knappe meid, waar veel mannelijke buren blijkbaar een oogje op hadden. Ze had echter verkering met Halvor, een stille jongen, wat ouder dan zij. Volgens Halvor was Annie het laatste halfjaar heel erg veranderd: ze leefde teruggetrokken en was zwaarmoedig geworden. In een dorpsgemeenschap waar iedereen elkaar kent, gaan achter schijnbaar normale gezinsverhoudingen duistere geheimen schuil. Stukje bij beetje legt inspecteur Sejer de feiten bloot.

8/10

Because I Said So

Na 53 dagen van studie en concentratie hebben we ons gisteren terug in het sociaal leven gestort, we begonnen ons weekend met een sneak preview in de plaatselijke cinema. Waar poepie en G. een klakske van Shrek ten voorschijn toverden na hun bezoekje aan de bar. Waar een luidlachende ex klasgenoot van poepie achter ons zat en de hele zaal deed schudden. Waar ik nootjes heb gegeten en Kim haar Magnum ijsje aant chambreren was. Voor de film begon hadden we ons al steengoed geamusseerd, maar de film op zich bezorgde ons nog meer plezier. Een prachtige hilarische film over een moeder met 3 dochters die nogal leidt aan het-lege-nest-syndroom en die haar op de meest ergerlijke manier moeit in het liefdesleven van haar jongste. Met alle gevolgen van dien ... Ik heb hem een 10 gegeven, poepie slechts een 3, misschien dat de portie oestrogeen in de film hier wat mee te maken heeft. En vanavond glazen heffen en poepe schudden @ TAO

Because I Said So

Patronale Werkgroep

Report 1ste sollicitatiegesprek

Wel, ik zag in de verte aan de linkerkant een groot oud kloostergebouw opduiken met waarempel een kerktoren die daar bovenuit torende en ik greep al mijn hart vast. No offence tegenover de mensen die echt geloven in nen God of iemand die hierboven lange haren heeft en bruine sandalen draagt maar ik krijg er kippevel van. Ik voel me nooit op mijn gemak in een Kerk of bij gelovigen, om dan nog maar van die geur te zwijgen die zo in Kerken hangt .. en dat groot kruis, en die pastoren en dat mandje met kleingeld. Enfin, het gebouw lag dus al zwaar op mijn maag. Kom ik daar binnen, ga ik naar de receptie en zeggen ze daar dat ik zal opgehaald worden. Na 15min. komt Mevr. D. mij inderdaad ophalen, nen pannenlat van 1m70 met een enkellange zwarte rok .. brrr ! Het gesprek leek meer op een mondeling examen Ortho. Doelgroepen maar soit ... ik heb hen toch een poepke laten ruiken en mijn algemene kennis over de sector toch schoon int lang en int breed uitgesmeerd. Maar ze zochten dus iemand die zelfstandig wil werken met 9 kinderen, dag in dag uit .. en neen ikke als teamplayer zie da dus niet zitten. Ik heb nood aan een ondersteunende collega, gewoon iemand waarmee ge samen dingen beslist en de dingen aanpakt. Dus dat was al de 2de domper, en de 3de kwam er ook snel aan. Het is de gewoonte dat de opvoeders zich inschrijven in de patronale werkgroep, dwz. zich bereid stellen om de eucharisitieviering en de paasmis mee te helpen organiseren. Natuurlijk kwamen ze met het christelijk jaar op de proppen en veel meer dan de paashaas en de kerstman ken ik daar niet van. Mjah, ze zullen dus waarschijnlijk wel gezien hebben dat ik geen zo'n heilig boontje ben.

Conclusie: ik hoop dat ze mij niet opbelt volgende week

1ste sollicitatiegesprek

En daar was ze weer, deze ochtend om 10u .. Mevr. D. uit O. aan de telefoon. Ze had nog eens nagedacht en ze wil mijn koppie zien ! Ik ga dus woensdag 20 juni om 9u voor het eerst op sollicitatiegesprek, waaah spannend. Er staat een voltijdse betrekking open (38u) voor juli en augustus met een eventuele verlenging naar september. Dus wie weet gaat Huppelmuisje opvoedstertje zijn voor 2 of 3 maanden in O. !! Het is een begin éé ... het opent misschien deuren naar andere dingen. Ik ben alvast aan het uitzoeken welke outfit ik moet aantrekken. Pluspunt ze werken met hechtingsgestoorde kinderen en heb ik daar nu net geen eindwerk over geschreven .. misschien eens onder haar neus duwen ?! Haha, het is enerzijds zo spannend en veelbetekenend maar anderzijds zullen er geen doden vallen als ik het niet krijg. Want dan staat er mij een vakantie te wachten en dat is even fijn. Het zou mooi zijn, in eenzelfde week je laatste examen maken en een job in de wacht slepen. Maar we blijven met beide voetjes nog eventjes op de grond.

Brieven !

Ik begin sympathie te krijgen voor de werkgever, toen ik met een bang hartje naar de postbus stapte met mijn stapeltje sollicitatiebrieven had ik dat dus nog niet. Ik vond het maar meer dan normaal dat ik er geen reactie op ging krijgen want zo gaat dat nu eenmaal hoor je overal zeggen. Die mensen hebben andere dingen te doen dan al die brieven persoonlijk te beantwoorden. Net toen ik de hoop op reactie al had opgegeven, ook al was er een leuk telefoontje uit O. onlangs, kwamen de brieven terug. Eergisteren een brief uit O. met de mededeling dat ze mij in hun database hebben gestoken. Het is niet echt het antwoord dat ik had verwacht MAAR het is een antwoord en in dit stadium doet dit mij al héél wat. Dan plots een 2de brief .. ook uit O. om te zeggen dat de directeur met verlof is maar dat ik zeker nieuws mag verwachten vanaf 25 juni. Dus eigenlijk weet ik van deze brief nog niet echt iets ... wie weet wie weet. Ah ja en omdat internet precies nogal overmeesterd wordt door Ortho peeps vertel ik vanaf nu mijn sollicitatieplekjes niet meer in detail, want vanaf heden zijn we eigenlijk allemaal elkaars concurrenten en kunnen er plaatsen afgesnoept worden.

Het is zoals in de jungle , de wet van de sterkste en de vlugste.

Kruiwagen Examen

Wat ik nooit had gedacht dat nog ging gebeuren in dit leven staat er toch aan te komen, het einde van de examens. Haha , ja het lijkt al een eeuwigheid dat ik hier aan mijn bureau vastgekluisterd zit , ik ken amper nog andere bezigheden dan studeren, samenvatten, panikeren, twijfelen, punten tellen, klagen en zagen enz ... Maar het einde van de tunnel is in zicht, ik zie al een klein lichtpuntje. Het werd tijd jong, ik kan niet meer .. ik ben op .. mijn hersens willen op vakantie. Ik herinner me dat ik op 28 april echt beginnen studeren ben voor deze monsters van examens, dus dat is welgeteld een 8 tal weken geleden. Goeie grutjes ik ben een nerd ! Op naar sociaal recht met Celestin Martini, leve de meerkeuze vragen zonder giscorrectie en de helft theorie - helft oefeningen. Ik ben al op zoek naar een kruiwagen want met mijn 2 handboeken, 1 cursus, 1 zakrekenmachine en 1 kalender zal ik nogal geladen zijn. En wie maakt er gebruik van een kruiwagen, ja juist een werknemer in het arbeidersstelsel want deze verricht hoofdzakelijk handenarbeid.

Adieu ..

Nieuwe Buurman

We hebben er een inwoner bij in onze straat, juist op de wereld gehuppeld en al gezegend met zo'n goede buren. Het is niet iedereen gegeven, nu nog in de couveuse maar op 1 juli moet hij paraat staan op de jaarlijkse (grootste) rommelmarkt van Oostende in onze wijk. En nee, niet om verkocht te worden maar om zijn neus te tonen aan al zijn buren. Nu ja, iedereen behalve wij want als ware buren zijn wij al gaan koekeloeren in het moederhuis. Waar de mama meer gefascineerd was door de teddybeer met dierengeluiden dan de baby zelf. Waar ik niet alleen de couveuse kamer mocht observeren maar ook prematuurtjes met een roze doorschijnende en perkamentachtige huid, zooo broos en toch zo vol leven. Mijn toekomstig moederhart en hedendaags opvoedster hart ging aan het slaan. Daar stond ik dan, slechts een deur verwijderd van het verloskwartier waar de toekomstige mama's liggen of aant zwoegen zijn. T'was mooi om te zien, al de baby kaartjes aan de muur en de mooie gedichtjes. Man man man, dat is hier een echte babyboom in mijn dichte omgeving.

Een dikke zoen voor Leighton, mijn jongste buurman !

Geslaagd

ik ben geslaagd voor mijn theoretisch eindwerk + de mondelinge verdediging ! Ik ben zo fier als een gieter op mezelf ook al heb ik daar ademhalings - en hartritmestoornissen, klamme handjes, zweet - en paniekaanvallen voor moeten ondergaan. Opnieuw een stap dichter bij het afroepen van mijn naam op 27 juni .. Maurice ik ben er klaar voor !

Eindwerk Jury !

Ik sta doodsangsten uit, dat school zoveel zenuwen en stress teweeg kan brengen ! Zoveel beslissingen die zij nemen en die zoveel kunnen betekenen voor mijn toekomst. Het ligt in hun handen vanmiddag, mijn hele toekomst .. of die nu eind juni zal beginnen of pas binnen enkele maanden. Eindwerk verdediging voor een jury van 3 man, het is niet van de poes. Moest ik nu nog eens die ellendige zenuwen de baas kunnen hé, maar neen die hebben besloten om aanwezig te blijven tot 16u15. Dit worden de langste 45 min. van mijn leven, dat ben ik nu al zeker. Jezus'ke, kheb je nooit veel gevraagd maar kom je vanmiddag aub een beetje boven Gent zweven ? Alvast bedankt en je moet me maar de rekening emailen ofzo.

Gimme My Future !

Oostendse Poezië

Een rijmpje waar we allemaal mee opgegroeid zijn, een rijmpje die we met schaamrood op de wangen stonden op te dreunen op de speelplaats. Vlug om ons heen kijkend als er geen meesters aan het luistervinken waren. We hebben het allemaal wel ergens geleerd, sommigen van papa / grote broer of van vuilgebekte vriendjes. Het is zo'n klassieker, elke Oostendenaar moet dit kunnen aframmelen en zij maar gerust dat ik het mijn bengels leer.

Rosten schiet wosten

schiet schelpen

je kut nie elpen

glik kanongboln

die uut ze gat roln

Fashionista

Mijn kleerkast ligt weer mooi gesorteerd per seizoen, mijn wollen winter truien moesten een plank zakken en de eerste plank vrijmaken voor mijn zomer garderobe. Die heb ik by the way vandaag een beetje aangespekt in Brugge. Ik heb in de H & M rond gehuppeld, die NOG altijd beter is dan die van ons. Ik weet niet wat er precies scheelt aan onzen H & M. Die is nochtans fonkelnieuw maar kan toch niet tippen aan die van Gent, Brugge of Barcelona. Ja ja, qua kleren ben ik een kind van de wereld hé. Ik sla geen enkele reis over zonder de plaatselijke winkelcentra onveilig gemaakt te hebben. Dus .... om verder te vertellen, in de H & M vond ik mijzelf een witte 3/4 broek, perfect om de toekomstige hittegolven te trotseren. Dan in de Esprit winkel vond ik op één haar na de broek van mijn dromen, maar die was te lang dus dan maar genoegen genomen met de op 1 na mooiste broek van het heelal. Wat ook niet slecht is natuurlijk. Dan in de Zara mezelf een knaloranje trui met V hals geschonken, kwestie om op te vallen in het verkeer. En dan, hoe kan het ook anders, een chakosse uit de New Look en een gouden riem uit de Berschka. Ja ja, de Libelle wist me te vertellen dat goud / zilver hip zal zijn deze zomer. En de ware fashionista in mij heeft deze gouden raad opgevolgd. Al strompelend met al mijn zakskes, met de riekende paardenstront en een leuterende gids in mijn kielzog bereikte ik de parkeergarage.

Mens shoppen is vermoeiend, ook in je veterloze schoenen.

Boekenfestijn Kortrijk

Miljarden letterkes lagen er, duizenden boeken, om door die ene lezer uitgepikt te woren en te worden gelezen. Ze deden me denken aan puppy's in een asiel * pick me pick me * .. ze wilden allemaal een mooi plaatsje krijgen in iemand bibliotheekkast. En ik heb 2 exemplaren zo'n goede thuis bezorgd. Ook poepie heeft zijn plicht gedaan en als trouwe lezer een karrevracht boekjes mee, ja ja op ons 60 zullen we nog aant lezen zijn in die boekjes van op het Boekenfestijn in 2007. Het was druk druk druk, maar leuk ... leuk om te grasduinen in al die boekjes en andere prulletjes. Mijn vondsten zijn een boek over nen jongedame die de vent van haar leven vindt in Parijs via hotmail/internet, ge kunt dus haar email en chat sessies volgen in het boek en hoe ze veranderen van louter ' vreemden ' voor elkaar tot mensen die elkaar precies al jaren kennen. Klinkt interessant, de manier van elkaar al bevend en met rode wangetjes uit te vragen om eens naar de film te gaan is voorbij aant gaan in ons tijdperk. En mijn 2de boekje gaat over een kindje met leukemie die een beenmergtransplantie nodig heeft maar de donor is vermist. Ik kon het niet laten om een bleitboek mee te brengen .. ge zijt nen opvoedster of ge zijt het niet é. Oo ja en ik ben er ook bijna flauwgevallen maar dat is detail.

Boekenfestijn Kortrijk , I Like You

My Everything

Mr. Wentworth Miller
This separates the men from the boys

Marco Borsato

Ze wil het leven proeven
zonder regels of gezag

Juist al die dingen doen

die bijna niemand anders mag

Ze lacht de wereld uit en

danst haar twijfels weg

Ze wil alleen maar vrij zijn

Onbezorgd en vrij zijn

Good Girl Gone Bad

Het nieuwe album van Rihanna - Good Girl Gone Bad is super ! Met een klasse opener als Umbrella, gevolgd door het uptempo shaky liedje Don't Stop The Music ... met onderweg een heerlijk zwijmel liedje met Ne'yo. Het klinkt goed in de oortjes en het geeft me de danskriebels. Music for the sexy glamerous people hell yeah !!

Baby are you ready cause it's getting close

Don't you feel the passion ready to explode

What goes on between us , no one has to know

This is a private show

De Eerste Keer Gevraagd

De allereerste keer voelt zo goed en dit heeft op alles betrekking, de eerste stapjes als peuter, de eerste vriendjes in de klas, de eerste zoen, de eerste keer dronken zijn, de eerste keer ... Dus dan voelt het eerste telefoontje in verband met dat ze een orthopedagoge/opvoedster zoeken wel héél goed. Ja gasten, het spelleke is begonnen ..wie wil mij waar en wanneer in dienst ?! Haha, sta mij toe het verhaalke te vertellen. Deze morgen om een uur of 9 ging mijn gsm af, een onbekend gsm nummer, dat is telkens een beetje spannend. Ik nam op terwijl ik nog wat verder aan het lezen was in mijn cursus, ik hoorde een vreemde stem, die zich voorstelde als de directie van het VOC in Oostduinkerke. Waaah , mijn hersens schoten in werking en begonnen zich af te vragen als ik daar misschien een brief naar toe had gestuurd en inderdaad dat had ik. De moed al opgegeven om ooit nog iets van hen te horen .. maar daar kwam deze morgen verandering in. Madamske vroeg als ik kon beginnen, zo snel mogelijk, liefst vandaag nog .. met de nodige complimentjes over mijn indrukwekkende cv aan 21 jarige leeftijd enz ... Ik wou zooo graag toehappen, zeggen dat ik in mijn kleren ging jumpen en dat ik er aan kwam. De auto in richting ODK, de plek waar ik zoveel rondhing en de plek waar ik ging kunnen werken. Ik zag eind deze maand al een loon op mijn bankrekening verschijnen, ik zag het allemaal gebeuren. Maar dan dacht ik plots terug aan mijn examens, proclamatie die pas op 27 juni is enz .. waardoor ik de vriendelijke mevrouw aan de telefoon moest teleurstellen dat ik nog niet beschikbaar ben. Ze vond het jammer, erg jammer want ze zoeken zo iemand als mij, fris jong ervaring en die niet achteruit deinst voor lastige uren. Anyway, we maakten een belofte, zij houdt mijn brief dicht bij zegt ze en ze komt na 27 juni terug in contact. Ooo wie weet , Ooo wie weet. Het voelt superdeluxe dat je een instelling nu in de knoei werkt door niet te kunnen ingaan op hun vraag, dat zij afhangen van mij, dat zij mijn brief bijhouden, dat zij niemand anders vinden. Er mogen nog van dat soort telefoontjes komen.

Happy Me !

Het Perdolan Verhaal

Opmerkelijkheden

Als ik naar mijn meme ga en daar durf te vertellen dat ik wat pijn aan mijn hoofd heb, duikt zij haar kast in op zoek naar pillekes. Komt ze daar wel niet af zeker met 2 enorme Perdolan pillen die ik met wat cola moest innemen, ja ja zeker alle 2 in een keer dat kan geen kwaad. Want met 1 pil krijg je zo nen zwaren hoofdpijn niet weg ... ik tegenstribbelen dat ik toch nog met de auto naar Gent moest rijden, lees E40 doen aan 120 km/h. Maar dat kon meme niet baten, ze had er het volste vertrouwen in dat ik onder invloed van 2 zware Perdolans heelhuids in Gent ging aankomen. En omdat er hier nu een blogberichtje is verschenen van mij wil dit niet enkel zeggen dat ik in Gent geraakt ben maar ook dat ik er in slaagde om terug thuis te geraken ook. Grootouders ... zucht

Adieu

Krokodil

Het gaat steeds slechter met mijn schrijfblaas, een bubbeltje die steeds groter werd en op een blaasje begon te lijken is nu al een blaas geworden met de grote B. En hij doet lastig als ik moet schrijven, ik kan er geen stylo tegenaan houden en hij tintelt en brandt. Dan maar de hulp van de mama ingeschakeld die in tijden van examens als verpleegster en psycholoog fungeert. Mijn geval aan de mama uitgelegd natuurlijk, die met haar alziend mama-oog al enkele dagen gezien had dat ik met een schrijfblaas zat op mijn vinger. Dus .. mama de badkamer ingedoken op zoek naar een plakkertje die toch maar niet te breed was zodat ik nog iets van mijn vinger kon gebruiken om te schrijven. Maar met wat kwam mama naar beneden, met mijn collectie " Krokodillen plakkertjes " .. zo van die gele flashy plakkertjes met een rode krokodil en blauwe hondjes op. Waaah * jeugdsentiment * Dus beste mensen, ik studeer nu Communicatie met een krokodil rond mijn vinger geplakt. En ik vind dat absoluut niet kinderachtig !!

Bruin Oog !

Vandaag is mijn kleinste vriendinnetje terug op bezoek geweest. Ik weet zelfs niet hoe ik haar moet noemen, ik zal haar maar de titel achternichtje meegeven want haar mama is mijn nichtje. Alé eigenlijk zit het een beetje anders dan dat, maar omdat we die hele rim ram te ingewikkeld vinden doopten we ons tot nichtjes. Op 23 jarige leeftijd is zij in november bevallen van Janelle (naam gepikt van de dochter van Axelle Red) en heb ik er sindsdien een familielid bij. Het is een kleine schattige bruin oog, met een klein plukje haar en vooral veel kwijl. Zo'n klein wezentje die je maar blijft aankijken met van die grote ogen, die je vinger stevig omklemt en die zit te brabbelen in haar eigen taaltje. Een taaltje die ik zou willen begrijpen want wie weet zegt ze dat ze altijd gewoon Janelle zal blijven, mijn kleinste vriendinnetje. Ik vind haar nu al hip en ze is nog maar juist op deze wereld.

Have a nice life Janelle

Miljaar Miljaar

Ex liefjes zijn niet verondersteld goed overeen te komen met mijn huidige poepie, dat is tegen de wet !! In het land van de ex liefjes en oude liefdes is het verboden om nog te dichtbij te komen in elkaars nieuw leven. Maar neen die van mij vaagt daar zijn botten aan, die komt onuitgenodigd op msn hele babbels doen waaruit ik dan kan afleiden dat ie op bezoek is geweest bij mijn poepie. Wat geleid heeft tot een update van mijn leven, waar ik helemaal niet achter sta. Een ex liefje hoort niet te weten dat de examens bijna gedaan zijn en dat ik in de zomer naar de Ardennen ga. Puh .. een ex liefje die mijn poepie meer wil zien, nog meer dacht ik dan ... Samen gaan vissen, ja dat willen ze ... hoe moet ik dat in godsnaam te boven komen. Nog een geluk dat ik er niet bij wil zijn want neen dat zou mijn petje te boven gaan, in het gezelschap zijn van mijn poepie okééé ... maar ook daar nog eens mijn ex bij. Nee, komaan .. dat is toch niet de normale gang van zaken. Waarom kan ie niet zijn zoals mijn andere exjes, die van het soort die niet veel meer tegen mij zeggen en me nog steeds kwaad zijnde aankijken op feestjes. Het is een schande dat deze van mij weer een ras apart is die na al die tijd nog steeds ergens in mijn leven rondhuppelt en dat waarschijnlijk ook nog héél lang van plan is. Moet ik je nu opnieuw welkom heten terwijl ik je eigenlijk zo verdomd goed ken ...

Het 4de schaap

Het 4de schaap over het hekje, Orthopedagogische Doelgroepen. Het viel mee, heb maar bij 3 vragen gesukkeld omdat ik nu eenmaal de ouderenzorg niet zo van dichtbij had bekeken en al helemaal die slides van de studiedag niet. Nu ja anyway, ik haal het wel. Ik moet en zal mijn naam horen op de proclamatie ! Zeg dat ik het gezegd heb .. Ik vroeg me, zo tussen het studeren door, af als je eigenlijk examens kan missen ? Als ik durf klagen dan steken ze hier thuis de ' ik wou dat ik nog examens had ' preek af .. waardoor ik mij de vraag stel kan je die ellendige dingen nu echt missen ? Maar wie weet, bestaat er een kans dat ik als ervaren opvoedster binnen een deel jaren toch deze stelling vertegenwoordig. Wie weet ga ik ooit ook de examenstress terug door mijn lijf willen voelen, de geur van examens in de campus, de paniekaanvallen, op hol geslagen medestudenten en de pakken papier. Haha, het lijkt grappig nu maar ik ben er zeker van dat ik als oud dametje met plezier zal terugkijken naar wat nu de moeilijkste dagen van mijn 21 jarig bestaan zijn. Het einde komt alsmaar dichter en ik weet eigenlijk niet als ik dat wel zo leuk vindt.

Adieu