Patronale Werkgroep

Report 1ste sollicitatiegesprek

Wel, ik zag in de verte aan de linkerkant een groot oud kloostergebouw opduiken met waarempel een kerktoren die daar bovenuit torende en ik greep al mijn hart vast. No offence tegenover de mensen die echt geloven in nen God of iemand die hierboven lange haren heeft en bruine sandalen draagt maar ik krijg er kippevel van. Ik voel me nooit op mijn gemak in een Kerk of bij gelovigen, om dan nog maar van die geur te zwijgen die zo in Kerken hangt .. en dat groot kruis, en die pastoren en dat mandje met kleingeld. Enfin, het gebouw lag dus al zwaar op mijn maag. Kom ik daar binnen, ga ik naar de receptie en zeggen ze daar dat ik zal opgehaald worden. Na 15min. komt Mevr. D. mij inderdaad ophalen, nen pannenlat van 1m70 met een enkellange zwarte rok .. brrr ! Het gesprek leek meer op een mondeling examen Ortho. Doelgroepen maar soit ... ik heb hen toch een poepke laten ruiken en mijn algemene kennis over de sector toch schoon int lang en int breed uitgesmeerd. Maar ze zochten dus iemand die zelfstandig wil werken met 9 kinderen, dag in dag uit .. en neen ikke als teamplayer zie da dus niet zitten. Ik heb nood aan een ondersteunende collega, gewoon iemand waarmee ge samen dingen beslist en de dingen aanpakt. Dus dat was al de 2de domper, en de 3de kwam er ook snel aan. Het is de gewoonte dat de opvoeders zich inschrijven in de patronale werkgroep, dwz. zich bereid stellen om de eucharisitieviering en de paasmis mee te helpen organiseren. Natuurlijk kwamen ze met het christelijk jaar op de proppen en veel meer dan de paashaas en de kerstman ken ik daar niet van. Mjah, ze zullen dus waarschijnlijk wel gezien hebben dat ik geen zo'n heilig boontje ben.

Conclusie: ik hoop dat ze mij niet opbelt volgende week